1.
حتی اگر تغذیه خوبی داشتهاید رژیم غذائی خود را متعادلتر کنید.تقریبا" همه بانوان باردار به مقادیر بیشتری پروتئین، بعضی از انواع ویتامینها و مواد معدنی مانند اسید فولیک و آهن و کالری برای دریافت انرژی نیاز دارند. غذاهای آماده را محدود کنید زیرا آنها فقط حاوی مقادیر زیادی کالری بدون ارزش غذائی هستند
.به خاطر داشته باشید که معنای بهتر خوردن همیشه بیشترخوردن نیست. شاید تعجب کنید اما شما فقط روزانه به 300 کالری بیشتر از قبل نیاز دارید یعنی در کل 2500 کالری روزانه. خیلی راحتتر از آن چیزی که فکر می کنید این 300 کالری اضافه به بدن شما می رسد
.2.
از خوردن گوشت و ماهی خام و پنیرهای نرم بپرهیزید.مطلقا" به غذاهای دریائی خام مثل سوشی خام یا صدف نزدیک نشوید. همچنین از شیر پاستوریزه نشده، پنیرهائی مانند کامبرت و فتا، گوشتهای کم پخته شده یا خام پرهیز کنید. بعضی از انواع ماهی شامل متیل جیوه می باشند ترکیبی که به نظر می رسد در دوز بالا برای مغز در حال رشد جنین و فرزند شما خطرناک است. توصیه این است که مصرف ماهی تن و نیز انواع کنسرو ماهی را به 340 گرم (معادل دو وعده) در هفته محدود کنید. در ضمن مراقب نظافت آشپزخانهتان باشید. همه موارد بالا می توانند منبع باکتری بوده و به فرزند متولد نشده شما آسیب برسانند
.نوشیدن الکل در زمان حاملگی می تواند باعث آسیبهای فیزیکی، اختلالات یادگیری و مشکلات احساسی در فرزند شما شود. بنابراین تعداد زیادی از متخصصین توصیه می کنند که در تمام دوران بارداری از خوردن مشروبات الکی خودداری کنید
.همچنین شما باید از خوردن نوشیدنیهای کافئین دار تا حد امکان بپرهیزید. ممکن است که تحمل این روشهای تغذیهای درماههای اول برای شما خیلی ناخوشایند و سخت باشد اما توجه داشته باشید که بعضی از مطالعات نشان داده اند که دریافت بیش از 4 فنجان قهوه در روز می تواند باعث سقط، وزن کم نوزاد و حتی مرده زائی شود. کافئین در چای، کولاها، شکلات و نوشیدنی های غیر الکلی و کاکائو نیز وجود دارد. به جای اینها دم کرده های بدون کافئین بیاشامید. البته بهترین روش این است که از نوشیدنیهای سالمتر مثل شیر کم چربی، آب میوه های خالص و یا یک لیوان آب با چند قطره لیمو استفاده کنید
.3.
از قرص های ویتامین و مواد معدنی استفاده کنید.در یک دنیای ایده آل و کامل، بدون وجود تهوعهای صبحگاهی و ویارهای شدید، یک برنامه غذائی خوب و کامل باید شامل کلیه موادی باشد که شما در دوران بارداری به آن نیاز دارید. اما در دنیای واقعی ما، دریافت قرصهای ویتامین به همراه مواد معدنی می تواند تضمینکننده این باشد که شما همه مواد غذائی مورد نیاز خود را دریافت میکنید. مطمئن شوید که داروی شما حاوی 600 تا 800 میکروگرم اسید فولیک است زیرا کمبود این ویتامین گروه
B می تواند باعث نقایصی در لوله عصبی جنین مانند اسپاینا بیفیدا شود. در ماههای بعد شما معمولا احتیاج به دریافت آهن و کلسیم خواهید داشت تا مطمئن شوید که مقادیر مورد نیاز از این مواد را دریافت میکنید.افرادی که رژیم گیاهخواری داشته و یا مشکل پزشکی خاصی مانند دیابت، دیابت حاملگی، کم خونی و سابقه تولد نوزاد با وزن پایین را دارند باید با پزشکشان در مورد نوع ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز خود مشورت کنند
.همواره به خاطر داشته باشید که بیشتر همیشه بهتر نیست. از خوردن مقادیر زیاد ویتامین ها و مواد معدنی بپرهیزید زیرا این عمل می تواند به فرزند در حال رشد شما آسیب بزند
.4.
در دوران حاملگی رژیم نگیرید.رژیم گرفتن در دوران حاملگی به شدت برای شما و جنینتان خطرناک است. بسیاری از رژیم های کاهش وزن همراه با کاهش دریافت آهن، اسید فولیک و بسیاری از ویتامینها و مواد معدنی مورد نیاز می باشد. به یاد داشته باشید که افزایش وزن یکی از نشانه های مهم حاملگی طبیعی است. احتمال به دنیا آوردن نوزاد سالم در بانوانی که خوب غذا خورده و افزایش وزن طبیعی دارند بیشتر است. بنابراین اگر شما با خوردن غذاهای تازه و سالم و مقوی در حال اضافه کردن وزن هستید نگران نشوید، شما باز هم بزرگتر و چاق تر خواهید شد
.5.
توجه داشته باشید که به تدریج افزایش وزن پیدا کنید.به طور کلی، اگر وزن شما پیش از حاملگی مناسب بوده شما باید بین 11تا 15 کیلو گرم اضافه وزن پیدا کنید. اگر شما کمی کمبود وزن داشته اید می توانید قدری بیشتر مثلا 5/12 تا 18کیلوگرم وزن اضافه کنید و اگر وزنتان بالا بوده باید قدری کمتر و بین 7 تا 5/11 کیلوگرم وزن اضافه کنید. اگر شما کوتاه قد هستید (157 سانتیمتر و یا کمتر) یا در دوران نوجوانی هستید و یا بیشتر از یک جنین دارید باید در مورد افزایش وزن مناسب با پزشک خود مشورت کنید. این که چه زمانی افزایش وزن پیدا کنید تقریبا" به اندازه میزان آن مهم است. کمترین اضافه وزن باید در سه ماهه اول باشد، بین 900 گرم ت 2 کیلو، و بعد به تدریج وزن شما اضافهتر شود؛ بیشترین اضافه وزن باید در سه ماهه آخر یعنی زمانی که جنین بیشترین رشد را دارد، اتفاق بیافتد، حدود 450 گرم در هر هفته
.6.
هر چهار ساعت یک بار، یک غذای کم حجم میل کنید.حتی اگر شما سیر باشید ممکن است فرزندتان گرسنه باشد؛ بنابراین سعی کنید که هر 4 ساعت یک بار چیزی میل کنید. اگر ویار دارید یا حالت تهوع یا سوزش سر دل یا سوء هاضمه، خواهید دید که دریافت 5 یا 6 وعده غذا با حجم کم بسیار قابل تحملتر است تا خوردن سه وعده غذای پر حجم. هیچ کدام از وعده های غذائی خود را حذف نکنید، ممکن است که شما گرسنه نباشید اما فرزند شما مرتبا به مواد غذائی نیاز دارد
.7.
گاهی با خوردن مواد شیرین مورد علاقه تان از خودتان پذیرائی کنید.اگر چه غذاهای فرآوری شده و میان وعده های بسته بندی شده موجود در بازار و دسرهای شیرین نباید جزو مواد غذائی همیشگی شما باشند، اما این دلیل نمی شود که در دوران بارداری از همه خوراکیهای مورد علاقه خود چشمپوشی کنید. بعضی از جایگزینهای خوب در این مورد می تواند شامل: یک دسر موزی، شربت بدون چربی و یخ زده میوه ها و یا ماستی که با بیسکویت مخلوط شده است باشد. اما یادتان باشد که اگر تسیلم وسوسه شدید و گاهی شیرینی، کیک و یا چیز مشابهی خوردید خودتان را سرزنش نکنید چون مقدار کمی کیک یا شیرینی اصلا به شما و فرزندتان صدمه نمی زند
.کلمات کلیدی:
تپش قلب
دلیل این وضعیت چیست ؟تپش قلب در اثر برخی تغییرات هورمونی و فیزیکی مربوط به حاملگی ایجاد میشود. این وضعیت معمولاً تا زمان تولد بچهی شما، می آید و می رود.
طی زمان حاملگی، جفت مقدار زیادی هورمون پروژسترون تولید میکند، که عضلات شکم و رحم را آرام میکند. این هورمون همچنین دریچهای را که مری را از شکم شما جدا میسازد آرام میکند، که این کار به اسیدهای شکمی اجازه میدهد بالا آمده و آن احساس سوزش ناخوشایند را ایجاد کنند.
پروژسترون همچنین انقباضات موجی عضلات مری و رودهها را آهستهتر میسازد، که موجب کاهش سرعت هضم میگردد. در اواخر حاملگی، نوزاد در حال رشد شما فضای درون شکم تان را کاملا اشغال میکند، و اسیدهای شکمی را به سمت گلوی شما میراند.
• از غذاها و نوشیدنیهایی که تپش قلبتان را تشدید میکنند بپرهیزید. نوشیدنیهای کربناتی، الکل (که در هر حال در زمان حاملگی باید کاملا از آن بپرهیزید)، کافئین، شکلات، غذاهای اسیدی مثل مرکبات و آبآنها، گوجه، خردل، و سرکه، محصولات عطری، گوشتهای فرآوری شده و غذاهای نمکین، ادویهدار، سرخکردنی یا چرب.
• غذا را در وعدههای کم و متعدد بخورید و به آرامی و به طور کامل بجوید. پیش از خواب یا دراز کشیدن دو یا سه ساعت به خود فرصت هضم دهید.
• بالشهای اضافی زیر سینه و سرتان بگذارید. بالا بردن قسمت بالای بدن میتواند به ماندن اسیدهای معده در جای خود کمک کند.
• لباس و لباسخوابی برگزینید که دور شکم و سینهتان شل بایستد.
• اگر مشکل ادامه یافت، از دکتر یا مامای خود بخواهید یک ضداسید ترکیبی برایتان تجویز کند که برای مصرف در زمان حاملگی خطری نداشته باشد.
کلمات کلیدی:
خواب طبیعی در کودکان چگونه است؟
خواب در شیرخواران کاملا با خواب بزرگسالان متفاوت است. در شیرخواران کمتر از 6 ماه مرحله خواب
REM (مرحله فعال خواب که در آن حرکات سریع چشمها اتفاق می افتد) حدود 50 درصد از زمان خواب آنها را تشکیل می دهد در حالیکه در بزرگسالان این مرحله فقط 20 درصد زمان کل خواب را شامل می شود. در شیر خواران خواب با یک مرحله فعال REM شروع می شود، بر خلاف بزرگسالان که حدود 90 دقیقه پس از به خواب رفتن وارد مرحله REM می شوند. مرحله REM در شیرخواران به دفعات بیشتری در چرخه خواب تکرار می شود، در نتیجه چرخه های خواب شیرخواران کوتاهتر است. تا حدود 6 ماهگی مرحله REM غیرفعال (که به آن خواب آرام یا نامعین نیز گفته می شود) را نمی توان به 4 مرحله الکتروانسفالوگرافیکی که در الگوی خواب بالغین دیده می شود تقسیم بندی نمود.در حدود 6 ماهگی ساختار خواب یک کودک شبیه یک بزرگسال می شود؛ یعنی پس از یک دوره تثبیت اولیه که حدود 10 تا 20 دقیقه طول می کشد شیر خوار از مرحله 1 خواب غیرفعال
Non-REM به مرحله 3 یا 4 وارد می شود، ممکن است که دوباره شیرخوار به مرحله 1 باز گردد و چرخه خواب وی تکرار شود یا پس از 1 تا 2 چرخه خواب غیرفعال NREM یعنی پس از 60 تا 90 دقیقه شیرخوار وارد مرحله REM می شود. در یک سوم اولیه زمان خواب شب شیرخوار بیشتر در خواب عمیق می باشد یعنی مراحل 3 و 4 NREM. در نیمه دوم خواب شب بیشتر مراحل 2 NREM و REM دیده می شوند.در نوزادان مدت زمان خواب بطور تقریبا مساوی در بین شب و روز تقسیم می شود. به تدریج در طول سال اول زندگی خواب شبانه یکپارچه می شود یعنی خواب شبانه به صورت دوره زمانی خواب واحد بدون وقفه می شود و خواب هنگام روز نیز به تدریج تا 3 سالگی کاهش می یابد. از حدود 4 سالگی به بعد بیشتر کودکان نیاز به خواب هنگام روز ندارند و پس از آن نیز به تدریج نیاز به خواب شبانه کاهش پیدا می کند بطوریکه در حدود نوجوانی نیازهای خواب یک نوجوان شبیه بزرگسالان می شود
.
خلاصه ای از مشکلات خواب بر حسب سن و راه حلهای پیشنهادی |
سن |
اختلال |
راه حل پیشنهادی |
بدو تولد تا 4 ماهگی |
بیدار شدن مکرر در طول شب و شیرخوردن جزئی از تکامل شیرخوار هستند . |
|
4 تا 12 ماهگی |
بیدار شدن در طول شب |
عدم اعتنای هدفمند، بیدار کردنهای زمان بندی شده |
تقاضای شیر خوردن هنگام شب |
افزایش فواصل شیردادن، کاهش حجم و مدت زمان شیردهی و دادن شیر رقیق شده | |
2 تا 4 سالگی |
اختلالات شروع و تداوم خواب |
عادتهای مطلوب زمان خواب، اشیاء دارای بار عاطفی، نظام پاداش، ایجاد محدودیتهای محکم، گذرنامه هنگام خواب |
3 تا 8 سالگی |
راه رفتن شبانه |
دادن اطمینان به والدین، بیدارکردنهای زمان بندی شده، و استفاده از دارو در موارد شدید |
6 تا 12 سالگی |
شب ادراری |
زنگ هنگام خیس کردن رختخواب، آموزش کنترل ادراری، داروها |
8 تا 12 سالگی |
راه رفتن و صحبت کردن در خواب |
مراقبتهای ایمنی |
نوجوانی |
سندرم تاخیر مراحل خواب |
ایجاد محدودیتهای محکم، انتقال تدریجی زمان خواب به زمان مناسب |
هر سنی |
سندرم وقفه تنفسی حین خواب |
ارجاع جهت انجام عمل جراحی لوزه ها |
کلمات کلیدی: